Początki hodowli — Myrmica

---

Wpis 3 — [17.07.2020]

---

Z rana sprawdziłam, jak czują się mrówki. Wydawały się odrobinę spokojniejsze, nie w takim szoku.

Na tym zdjęciu zgromadziły się wokół poczwarki i larwy, które zgromadziły w jedno miejsce. Drugą larwę niestety zostawiły z boku, nie ruszyły jej od poprzedniego dnia.

Postanowiłam je nakarmić miodem. Znajomy pomógł mi z ilością i zaproponował dwie krople. Delikatnie zabrałam więc strzykawkę i położyłam, by je nakarmić. Wykałaczkę zanurzyłam odrobinę w miodzie, wyciągnęłam watę i zrobiłam dwie kropelki blisko mrówek.

Do jedzenia poszły bardzo chętnie :D
Jedna robotnica najpierw sprawdziła, co to takiego te krople, a po stwierdzeniu, że jest to jedzenie, zawołała resztę. Mimo wszystko ktoś musiał zostać pilnować potomstwa.

Później znowu poszłam pracować. Będąc w sadzie, napotkałam dwie… gąsieniczki, larwy(?) zwisające na nici/pajęczynie z wiśni. Stwierdziłam, że mogłyby się nadać jako białko dla moich mrówek. Zabrałam je do domu i póki co schowałam w plastikowe pudełko, a następnie zamroziłam.


Kilka godzin później, mając wolną chwilę, postanowiłam zrobić moim mrówkom arenę. Przygotowałam pudełko, piasek, parę kamyków i uschniętych roślin.

1. Małymi nożyczkami wycięłam otwór na strzykawkę, którą następnie tam usadowiłam.
2. Wyspałam trochę piasku i przyklepałam go.
3. Ułożyłam gałązki, kamyki oraz roślinki.

Efekt końcowy:


Dzień zakończyłam dosyć zadowolona. Późnym wieczorem, kiedy zapadł już mrok, mrówki postanowiły wyjść na zwiad. Dałam im spokój na ten dzień.

---

---

Wpis 4 — [18.07.2020]

---

Tego dnia oczywiście również sprawdziłam, jak miewają się mrówki. Okazało się, że przez noc przesiedliły się ze strzykawki za jeden z kamyków. Zabrały ze sobą oczywiście poczwarkę i larwę (ta druga nadal leży nietknięta :/).




W probówce dostrzegłam jakby odpadki? Nie wiedziałam dokładnie co to. Były dwie główne kupki… czegoś przezroczystego z teksturą jak miniaturowa malina. Dopytałam się o to mojego znajomego, który stwierdził, że moja królowa złożyła nocą jaja.

Nie powiem, naprawdę się ucieszyłam :P Postanowiłam nakarmić je połówką uprzednio złapanego robaczka. Wróciłam zaledwie po 10 minutach, a robaczek znikł z miejsca, gdzie go zostawiłam. Cóż, mam nadzieję, że to był dobry dla nich posiłek.

Więcej tego dnia nic większego się nie działo, ale wrzucę parę zdjęć.

---

---

Wpis 5 — [19.07.2020]

---

Kolejny standardowy dzień. Z rana sprawdziłam, jak miewają się mrówki. Za dnia nie są takie aktywne jak nocą, ale mimo to kombinowały coś przy wacie, którą użyłam do zatkania szpar, przez które mógłby uciec (już raz mi się tak zdarzyło z dwiema robotnicami :D).

Miałam wrażenie, że kolor jaj w strzykawce zmienił się odrobinę na bardziej beżowoszary. Mimo to jaja przy kamyku, które cały czas znajdują się pod okiem przynajmniej jednej robotnicy, zmieniły barwę na bardziej białą (widać na zdjęciu niżej). Takie przynajmniej odnoszę wrażenie.


Jako że poprzedniego dnia dosyć szybko zjadły posiłek z połówki robaczka, postanowiłam dać im kolejny.



Tak jak poprzednio, już po chwili robotnice przyszły sprawdzić, co to takiego. Jak widać wyżej, zainteresowały się tym dwie z nich. Prawdopodobnie badały, czy się nadaje i czy jest bezpieczne. Zaraz później swoją zdobycz zaniosły swojej królowej. Obserwowałam to z dumą i zacieszem :P