Ostatnio bardzo modne stały się drewniane gniazda dla mrówek.
Faktycznie są bardzo ładne, lecz w większości nie nadają się do użytku.
Dlaczego ?
Gniazda takie są wykonywane z sezonowanego suchego jak pieprz drewna.
Mrówki nie są w stanie nawodnić takiego gniazda i najczęściej mieszkają w wężykach łączących je z areną, gdzie łatwiej kontrolować wilgotność. Lub po prostu mieszkają w pobliżu probówek z wodą, które miały służyć za poidełka na arenie.
Takie nieobudowane niczym drewno bardzo szybko też schnie, powodując że kolonia mrówek przestaje się rozwijać, a w najgorszym wypadku zdycha. O czym coraz więcej postów pojawia się na grupach mrówkowych na facebooku. Szczytem niewiedzy i braku wyobraźni są mikro gniazdka z drewna dla samotnych królowych, które osobiście nazywam trumienkami. 
Bo jak już nieraz pisałem, tam gdzie nie ma wilgoci, tam nie ma warunków do życia.
Ponadto wszystkie te gniazda (z sezonowanego twardego dębu też), duże kolonie mrówek wcześniej czy później przegryzą. Pół biedy gdy takie gniazdo stoi na arenie. Gorzej jak jest podpięte do niej wężykiem.
Argument przytaczany przez wykonawców tych gniazd mówiący, że mrówki nie przegryzą twardego sezonowanego drewna, świadczy o braku wyobraźni, niewiedzy i braku doświadczenia z dużymi koloniami jakichkolwiek mrówek. Lub co gorsza o chęci zysku, która jest silniejsza od zdrowego rozsądku i dobra naszych podopiecznych.
Na koniec załączam dwie fotki zrobione przez Tomasza Rolka.
Fotki przedstawiają sezonowane twarde drewno i większą kolonie mrówek Camponotus vagus.
Przegryzienie gniazda w kilku miejscach zajęło robotnicom MIESIĄC !
Jeśli macie jakieś doświadczenia z drewnianymi gniazdami, opiszcie je tutaj.