Adopcja kartonówek - 101.
Uwaga - niniejszy wpis dotyczy osób, które dochowały się kolonii L. fuliginosus - i którym padła królowa ze starości. Nie jest to krok pierwszy, którym powinna być adopcja królowej na robotnicach chthono, ewentualnie L. niger.
Celem relatywnie bezpiecznego adoptowania młodych królowych do kolonii tego gatunku (powtarzam: nie unikniemy adopcji z uwagi na krótki okres życia królowej) należy wykonać następujące kroki.
1. Kilka dni przed spodziewaną rójką kartonówek podłączamy bezpośrednio do gniazda próbówkę z wodą i pozwalamy, by mrówki sobie z niej korzystały.
2. Gdy już pochwycimy królową - odłączamy próbówkę (wraz ze znajdującymi się w niej robotnicami) i wprowadzamy do niej królową. Zatykamy próbówkę watą i zostawiamy na 24 godziny. Zapewniamy mrówkom alternatywne źródło wody.
3. Trzymamy kciuki.
4. Po okresie wstępnej adaptacji podłączamy z powrotem próbówkę do gniazda, ale w taki sposób, by robotnice mogły relatywnie swobodnie do niej wchodzić i wychodzić, w odróżnieniu od królowej (ja stosuję do tego siatkę z moskitiery).
5. Tak spreparowaną klatkę pozostawiamy zamkniętą, póki nie utworzy się wokół królowej gęsty orszak. Może to potrwać dość długo, nawet kilka tygodni.
6. Gdy już królowa ewidentnie jest karmiona i zaczyna przygotowywać się do czerwienia (powiększony odwłok) - możemy zdjąć barierę i pozwolić jej przejść do gniazda.
7. ????
8. PROFIT!
Nie wolno przyspieszać kroku 6. Robotnice w próbówce mogą być przyjaźnie nastawione do królowej, ale póki nie zacznie wydzielać stosownych feromonów, które, na dodatek, rozniosą się po całej kolonii - jest ona w niebezpieczeństwie. Podczas wchodzenia do gniazda królowa napotyka strażniczki, których rolą jest odsiewanie intruzów, MIĘDZY INNYMI młodych królowych - i jest to najniebezpieczniejszy dla królowej etap adopcji, wbrew pozorom. Im dłużej królowa pozostanie w swojej klatce - tym większą szansę ma podczas wejścia do gniazda.
Dziękuję za uwagę.
Uwaga - niniejszy wpis dotyczy osób, które dochowały się kolonii L. fuliginosus - i którym padła królowa ze starości. Nie jest to krok pierwszy, którym powinna być adopcja królowej na robotnicach chthono, ewentualnie L. niger.
Celem relatywnie bezpiecznego adoptowania młodych królowych do kolonii tego gatunku (powtarzam: nie unikniemy adopcji z uwagi na krótki okres życia królowej) należy wykonać następujące kroki.
1. Kilka dni przed spodziewaną rójką kartonówek podłączamy bezpośrednio do gniazda próbówkę z wodą i pozwalamy, by mrówki sobie z niej korzystały.
2. Gdy już pochwycimy królową - odłączamy próbówkę (wraz ze znajdującymi się w niej robotnicami) i wprowadzamy do niej królową. Zatykamy próbówkę watą i zostawiamy na 24 godziny. Zapewniamy mrówkom alternatywne źródło wody.
3. Trzymamy kciuki.
4. Po okresie wstępnej adaptacji podłączamy z powrotem próbówkę do gniazda, ale w taki sposób, by robotnice mogły relatywnie swobodnie do niej wchodzić i wychodzić, w odróżnieniu od królowej (ja stosuję do tego siatkę z moskitiery).
5. Tak spreparowaną klatkę pozostawiamy zamkniętą, póki nie utworzy się wokół królowej gęsty orszak. Może to potrwać dość długo, nawet kilka tygodni.
6. Gdy już królowa ewidentnie jest karmiona i zaczyna przygotowywać się do czerwienia (powiększony odwłok) - możemy zdjąć barierę i pozwolić jej przejść do gniazda.
7. ????
8. PROFIT!
Nie wolno przyspieszać kroku 6. Robotnice w próbówce mogą być przyjaźnie nastawione do królowej, ale póki nie zacznie wydzielać stosownych feromonów, które, na dodatek, rozniosą się po całej kolonii - jest ona w niebezpieczeństwie. Podczas wchodzenia do gniazda królowa napotyka strażniczki, których rolą jest odsiewanie intruzów, MIĘDZY INNYMI młodych królowych - i jest to najniebezpieczniejszy dla królowej etap adopcji, wbrew pozorom. Im dłużej królowa pozostanie w swojej klatce - tym większą szansę ma podczas wejścia do gniazda.
Dziękuję za uwagę.